La Masia'nın Sırları

 

Geçtiğimiz sezon, Lamine Yamal'ın üstün yeteneğinin yanı sıra, Barcelona'nın genç stoperi Pau Cubarsi'nin de, etkileyici bir performansla ortaya çıkışını izledik.

Fermin Lopez, İspanya Üçüncü Ligi'nde oynarken, Yamal'a katılarak temmuz ayında Avrupa Şampiyonası'nı kazandı ve ağustos ayında da Cubarsi ile birlikte Olimpiyat altınına uzandı. Biraz daha geriye gidersek, Barcelona'nın ünlü gençlik akademisi La Masia; Gavi, Alejandro Balde ve Ansu Fati'yi çıkardı. Yine arşivin derinliklerine dalarsak, Xavi, Andres Iniesta, Sergio Busquets ve Lionel Messi vardı. Mikel Arteta ve Pep Guardiola adında kimi çocuklar da.

La Masia hakkında konuşmak için, 2014-2021 yılları arasında Barcelona gençlik akademisinin yöneticiliğini yapan Jordi Roura ve Aureli Altimira'dan daha yetkili çok az kişi var.

Her ikisi de şu anda 56 yaşında olan bu ikili, Barça'nın altyapı oyuncuları olarak, La Masia'nın tam manasıyla bir çiftlik evi olduğu dönemde tanışmışlardı -- akademi, bu adı taşıyan tipik Katalan kır evlerinden birinde kurulmuştu. Yemek odasında sık sık, bir gün A Takım antrenör kadrosuna gireceklerine dair şakalaşıyorlardı. Yıllar sonra bu hayal gerçek oldu ve ikili, Guardiola, Tito Vilanova ve Gerardo Martino için çalıştı. 

Vilanova ile beraber, iki tarihî başarıya imza attılar.

İlki, ezelî rakipleri Real Madrid'in, lig rekoru olan bu sayıya ulaşmalarının hemen ardından, 2012-13 sezonunda şampiyon olarak 100 puana ulaşmalarıydı.

Diğeri ise, aynı sezonun ortalarında Barcelona'nın, bir lig maçının büyük bölümünü, sadece akademi mezunlarından oluşan bir kadroyla oynamasıydı. Bu olay, 25 Kasım'da Levante'ye karşı deplasmanda gerçekleşti ve takım şu şekildeydi: Victor Valdes; Jordi Alba, Carles Puyol, Gerard Pique, Martin Montoya (Onbeşinci dakikada Dani Alves'in yerine oyuna girdi); Cesc Fabregas, Busquets, Xavi; Iniesta, Messi ve Pedro. 

Roura bunun herhangi bir kulüpte tekrarlanmasının "çok zor" olacağını söylüyor ama "eğer herhangi br yerde olabilecekse bu, Barça'da olur".

İşte iki eski dost, La Masia'daki çalışmalarını ve üretmeye devam ettikleri olağanüstü yetenekleri değerlendiriyor.

xxx

Altimira: 2014 yılında akademiye girdiğimizde ilk söylediğimiz şey, genç oyuncu konusundaki durmak bilmeyen arayışı yeniden başlatmamız gerektiğiydi. Oyuncuların akademiye gelmesi ve Barça'nın futbol stilini erken bir aşamada tanıması çok mühimdi -- ne kadar erken, o kadar iyi.   

Roura: Öncelikle Katalunya'ya bakmak çok önemliydi ve Barça'nın geri kazanması gereken bir özellikti -- sadece duygularla ilgili bir sorundan dolayı değil, aynı zamanda bu konuda daha iyi bir okul olmadığını düşündüğümüz için de. Katalunya, İspanya'daki en iyi oyuncuları yetiştiriyor. Buradaki takımların çoğu, genç kategorilerde çok iyi çalışıyor. 

Altimira: Altyapı antrenörlerinin nasıl çalıştığını gözlemlemek ve kimi devam ettirmek istediğimize karar vermek istedik. İlk yıl, hepsi devam etti. Ama aynı zamanda bu antrenörlerden transfer yapmalarını da talep ettik, çünkü onlar Barça'nın aradığı oyuncuları herkesten iyi biliyordu.

Roura: İnsanlar küçük bir çocukla sözleşme imzaladığınızda bunun basit bir iş olduğunu düşünüyor, halbuki öyle değil. Protokol açısından bakıldığında prosedür, profesyonel bir oyuncuyla kontrat imzalamakla aynıdır. Ayrıca anlaşmanın çok hızlı bir şekilde gerçekleştirilmesi gerekiyor. Bu, en önemli şeylerden biri. Önemli bir oyuncu söz konusuysa, yaşı ne olursa olsun, tüm üst düzey takımlar diken üstündedir. Çok hızlı hareket etmek zorundasınız. Fermin'i almak kolay değildi, Gavi'yi de...

The Athletic: Çünkü 11 yaşında bir çocuğu (Gavi) Endülüs'ten Barcelona'ya getirmek zor olduğu için mi?

Altimira: Real Madrid ve Villarreal ile rekabet söz konusu olduğu için... hızlı hareket etmek ve Barça'ya gelme fikrini kabul ettirmek zorundasınız. La Masia'nın, gençlerin gelişebileceği bir yer olarak iyi bir üne sahip olması bir avantajdı. 

Diğer takımların çok daha lüks bir düzeni var ama La Masia, herkesin oyunculara çok yakın olduğu bir merkez. Bir aile ortamı var ve aileler de bunu takdir ediyor. 

Roura: Bir oyuncunun profili için --ki Fermin'in durumu bunun açık bir örneğidir-- her zaman yetenek ve tekniğe, fizik ve anlık performansa göre öncelik verdik. Önemli olan, bir oyuncunun yetenekli olması ve iri ya da ufak olmasından bağımsız olarak, oyunu anlamasıdır. Eğer 1.90 boyunda ve durdurulamaz bir oyuncu haline gelirse daha iyi tabii.

Altimira: Bu yaşta baktığınız oyuncuların çoğu santrfor. Öne çıkanlar, en yetenekli olanlar onlar ama birçoğu, nihayetinde defans oyuncusu oluyor.

Eğer yetenekleri varsa, oyuncuların pozisyon değiştirmesi kolaydır. Böyle birçok örnek var. Örneğin, Alejandro Balde. Kanat oyuncusu olacakmış gibi görünüyordu ama ilk 11'de beke geçtiğinde, geriden gelerek daha geniş bir alana sahip olduğunu gördük. Ancak kaleciler ve stoperlerde de minimum fiziksel projeksiyon aradığımız doğru.

Roura: Kendimizi kandırmıyoruz. Modern futbolda bir kaleci 1.80'den uzun değilse zaten başı dertte demektir ve bir stoper de çok daha kısa olamaz. Elit seviyede oynamaları zor olacaktır. Cubarsi (zaten 1.80 boyunda ve daha 17 yaşında, uzuyor) stoperlerin fiziklerine nasıl baktığımızın bir örneği. 

Altimira: Onu 11 yaşındayken, Espanyol'un sahasında Girona için oynarken gördük. Sonra da babasının fiziksel olarak nasıl biri olduğunu sorduk -- eğer babası uzun boyluysa, oyuncu yetişkin olduğunda da uzun boylu olma ihtimali yüksekti.

15 yaş altı seviyesinden itibaren yapmaya başladığımız bir başka şey de, bir ardıllık çizgisiydi. Pozisyondan pozisyona baktık. Örneğin, Barça Atletic (kulübün genç oyunculardan oluşan ve üçüncü ligde oynayan rezerv takımı), 19 yaş altı ve 15 yaş altında sahip olduğumuz bekleri analiz ederek, nerede eksik parçalar olduğunu, neleri geliştirebileceğimizi gördük ki bu oyuncular bir gün A Takım'a yükselebilsin.    

Roura: Bu bizi, oyuncu bulma konusunda çok geliştirdi. Bazen çok iyi bir oyuncu olabilecek bir bekle sözleşme imzalayabilecekken, baktık ki elimizde zaten üç tane var ve bir tane daha almak mantıklı değil, çünkü diğerlerinin gelişimine zarar veriyorsunuz. Yine de, çok iyi oldukları için almak zorunda olduğumuz bazı oyuncular vardı.

Altimira: Ama, Lamine gibi bir durumu öngöremezsiniz. Göze çarpan harika bir oyuncuydu ama 16 yaşında A Takım'a gireceğine dair hiçbir şey üzerine bahse girmezdim. 

Roura: Barça onu 5-7 yaş arası takımı için aldığında, denemelerden gelmişti. Onu görüyordunuz, fiziksel olarak çok ufaktı. Çok zayıf...

Altimira: Evet, ayaklarını hafifçe çevirerek koşuyordu, biraz tuhaf bir şekilde...

Roura: Ama ara sıra ona bakıp, "Ne yaptı o az önce?" diyordunuz. Farklı bir çocuktu. Yıllar geçtikçe onun özel bir oyuncu olduğunu anladık. Yine de bana, 16 yaşında İspanya ile Avrupa Şampiyonası'nda oynayacağını söyleseniz, buna asla inanmazdım. Aksini söyleyen dümencidir.

Altimira: Çok küçükken harika görünen ama 11 yaş sınırına gelince geride kalan çocuklar vardır. Bunun tersi de doğrudur tabii.

The Athletic: Karakterlerini dikkate alıyor muydunuz? 

Altimira: Her oyuncu farklıdır ve onlara yardım etmeliyiz, ancak teknik olarak eşit iki oyuncu arasında zihinsel olarak daha güçlü olan, başarılı olur. Günümüzde temel olan bu: Zihinsel açıdan güçlü olmak, kişilikli ve karakter sahibi olmak.

The Athletic: Cubarsi ve Yamal gibi oyunculara bakınca, hiçbir şeyden korkmuyor gibi görünüyorlar...

Altimira: Bu beni şaşırtmıyor, çünkü bu oyuncuları küçüklüklerinden beri tanıyoruz ve baskı hissetmeye alışkınlar, çünkü her yıl bir sınavdan geçiyorlar. Sekiz yaşında geliyorlar ve 19 yaş altı aşamasına geldiklerinde, bunu her yıl daha daralan bir huniden geçerek yapıyorlar. Tırmanmaya devam etmek için, her sezon baskıya katlanmak zorundalar.  

Roura: Tüm bu süreç boyunca oyuncular sadece fiziksel ve teknik olarak değil, zihinsel olarak da gelişiyor. Barça, altyapı seviyesinde bile kazanmak zorunda. Yıllardır burada olanlar, her yıl bir sınavdan geçmeye alışıklar. A Takım'a çıktıklarında oyuncular belli bir baskıya alışıyor ve bunu belli bir normallikle karşılayabiliyorlar. Günümüzde, zihnini çalıştırmayan bir oyuncu, elit seviyede oynayamaz. 

The Athletic: Barcelona A Takımı'nda genç oyunculara çok fazla sorumluluk veriliyor mu?

Altimira: Dikkatli olmak zorundasınız. Rekabet çok zorlu ve onlara göz-kulak olmak zorundasınız çünkü onlar hâlâ fiziksel gelişimlerini tamamlama yolunda ilerleyen çocuklar. Ayrıca çevre faktörü de var. Birdenbire herkes onlar hakkında konuşmaya başlıyor ve çocuğun bununla başa çıkmayı öğrenmesine yardımcı olmak gerekiyor. Medya baskısı yüzünden yolunu kaybeden gençleri biliyoruz.  

Roura: Kesinlikle anormal olan bir şeyi normalleştirdik. Yamal ve Cubarsi gibi 17 yaşındaki çocukların sadece Barça'da değil, Milli Takım'da da bu şekilde performans göstermesi anormal bir durum. 

Şimdi her yerde övgüler var ama gidişatın değişeceği günlere hazır olmalıyız. Bir gün Cubarsi hata yapacak ya da Yamal üç tane gol kaçıracak. Olur böyle şeyler. Onların başına böyle bir şey geldiğinde, onların henüz 17 yaşında olduğunu ve onları her şekilde korumanız gerektiğini hatırlamalısınız.

The Athletic: Barça ve İspanya'nın onların durumunu yönetme şekli hoşunuza gitti mi?

Roura: Pedri ve Gavi hakkında da çok şey söylenmişti. Ben bir fizyoterapist değilim, ama bu çocukların halen gelişim sürecinde oldukları açık ve 17 yaşındaki bir oyuncu ile 27 yaşındaki oyuncuya aynı şekilde muamele edemezsiniz. Dinlenmek de, çalışmak kadar ya da ondan daha önemlidir. 

Altimira: Fikstür çok ağır. Oyuncuları çok yoruyorlar ve her sene yeni turnuvalar türüyor. Mantıken, genç oyuncular sürekli oynamak ister. Ama onların ne yapmaları ve ne yapmamaları gerektiğinin söylenmesi gereken dönemler de olacaktır. 

(Orijinali için şuradan.)